hotelarze.pl   hotel.pl
  Turystyka   Hotelarstwo    Gastronomia Dzisiaj:  English  
HOTELARSTWO
Hotel
Marketing i sprzedaż
 
GASTRONOMIA
Gastronomia
Kelnerstwo
Kuchnia
Urządzenia gastronomiczne
 
TURYSTYKA
Turystyka
 
KSIĘGARNIA
Zapraszamy do księgarni
 
Pomoce naukowe-hotelarstwo
Hotelarz online - testy dla hotelarzy
Zadania praktyczne dla hotelarzy
Zadania i testy egzaminacyjne
DLA NAUCZYCIELI
Praktyki, Staże

Pomoce naukowe-gastronomia
Hotelarz online -testy z gastronomii
 
Pomoce naukowe-turystyka
Hotelarz online - testy z turystyki
Zadania praktyczne
Zadania i testy egzaminacyjne  
PRZEPISY PRAWNE
dot. obiektów hotelarskich
dot. ochrony przeciwpożarowej
prawo żywnościowe
 
KONFERENCJE, KONKURSY
Konferencje, szkolenia ...
Relacje z konkursów
 
TARGI
Targi turystyczne
Relacje z targów
 
ORGANIZACJE BRANŻOWE
Organizacje turystyczne
Organizacje kucharzy
 
EKSPERCI
Hotelarstwo
Gastronomia
ARCHIWUM WIADOMOŚCI
2011
2010
2009
2008
2007
2006
2005
2004
 

Jeśli pragniesz otrzymywać informacje o nowościach na stronie - podaj swój

 adres e-mail



Zapisz się
Wypisz się


Jeden z zaledwie czterech 7-gwiazdkowych hoteli na świecie The Beijing 7-star Morgan Plaza został oddany gościom tuż przed otwarciem Olimpiady w Pekinie. Goście zatrzymujący się w tym 48-piętrowym hotelu mają do dyspozycji teren o powierzchni prawie 10 ha, gdzie mogą znaleźć centra handlowe, modne apartamenty, najlepszą na świecie restaurację japońską, a nawet świątynię.

Liniowiec marzeń Queen Victoria - powstała w 2007 r., ale zanim to się stało, zbierano opinie osób podróżujących Queen Elizabeth i Queen Mary. To dwie siostry Viktorii - wszystkie należą do eleganckiej linii Cunard. Na statku o długości 294 metrów, szerokości 32 metrów i wysokości 55 metrów, znajduje się m.in.: okazałe lobby z dziełami sztuki, 8 restauracji i barów, kluby nocne, sale klubowe, teatr, kino, kasyno. Jest też SPA, fitness center, baseny i jacuzzi. Wszystko w pięknych, stylowych wnętrzach, które mają zapewnić jak najwyższą jakość wypoczynku. Na wycieczkowcu są atrakcje niespotykane na innych liniowcach, m.in. prywatne loże w trzypiętrowym Royal Court Theatre, pierwsze na świecie pływające muzeum, dwupiętrowa biblioteka z drewnianą boazerią, sześcioma tysiącami wolumenów z całego świata oraz pięknymi spiralnymi schodami, konserwatorium w stylu kolonialnym z fontanną tonącą w zieleni i ruchomym szklanym dachem, trasa do joggingu czy sekretna wiktoriańska alkowa. Na pokład liniowiec zabiera 2 tys. pasażerów. Oddaje im do dyspozycji ponad 1000 kabin. O ich komfort dba załoga licząca 900 osób. Najtańszy bilet na rejs kosztuje niecałe 1000 euro, najdroższy, np. dookoła świata, kosztuje ok. 8 tys. euro.

Podstawowym wskaźnikiem w hotelarstwie są zrealizowane, dzienne obroty każdego wybudowanego pokoju. RevPar jest otrzymywany z iloczynu współczynnika wynajmu pokoi (frekwencja = liczba sprzedanych pokojonocy / liczba pokoi x 100 %) i średniej ceny za pokój (ADR).
uwaga: RevPAR nie bierze pod uwagę dochodów z innych usług hotelu, takich jak restauracje, spa, przystanie, kasyna itp. Przykład:

- średnia frekwencja : 50,76%
- średnia cena w złotych za dobę
  hotelową: 237,83 zł,
- wskaźnik REVPAR wynosi: 120,73zł
 

Punkt rentowności działalności hotelarskiej (Lmin) - jest to minimalna liczba miejsc noclegowych lub pokoi jaką należy sprzedać, aby zapewnić pokrycie kosztów
Lmin = Ks/(c-kz)
Ks-całkowite koszty stałe; c-cena pokoju lub miejsca noclegowego; kz -jednostkowe koszty zmienne przypadające na jedno miejsce noclegowe lub pokój

Hotspot - to otwarty i dostępny publicznie punkt dostępu, umożliwiający dostęp do Internetu za pomocą sieci bezprzewodowej (WiFi). Hotspoty najczęściej instalowane są hotelach, restauracjach, centrach handlowych, na lotniskach, dworcach, szpitalach i uczelniach. Dzięki nim posiadacze przenośnych komputerów wyposażonych w kartę sieciową standardu 802.11 mogą podłączyć się do Internetu. Czasami usługa taka jest bezpłatna.

Marketing - najważniejszy cel:  dotarcie z właściwym komunikatem do właściwych osób za najniższą cenę.

M-Marketing (mobile marketing) - są to wszystkie formy realizacji strategii komunikacyjnych, wynikających z planu marketingowego, przy pomocy telefonu komórkowego i z wykorzystaniem jego możliwości. Do narzędzi M-Marketingu należą SMS-y, MMS-y i EMS-y - wiadomość głosowa, przetworzona elektronicznie. Usługi te zrobiły błyskotliwą karierę i są obecnie najchętniej wykorzystywane, głównie ze względu na swą prostotę i niskie koszty. M-Marketing można zastosować w serwisach informacyjnych, w konkursach konsumenckich czy w głosowaniu w konkursach.

Event - wydarzenie,  spotkanie (towarzyskie, mecz), zawody.
Event - rozumiemy jako każdą formę wydarzenia typu handlowego albo promocyjnego  o charakterze bardziej masowym, jak np. koncert.
Najważniejsze elementy dobrego eventu to: oryginalność, odwaga pomysłu i spójność projektu z komunikacją marki.

non-event - fiasko

TURYSTYKA

4 kadencja Sejmu

Interpelacja nr 6321

do prezesa Rady Ministrów

w sprawie społecznych skutków dostosowywania polskiego prawa do wymogów Unii Europejskiej

   Szanowny Panie Premierze! W ostatnich dniach prasa doniosła nam o tragedii rodziny z Biłgoraja. 48-letni właściciel masarni, dowiedziawszy się, że nie dostanie kredytu na dostosowanie swojej masarni do unijnych wymogów, popełnił samobójstwo. Małą rodzinną masarnię, ubojnię, sklepy firmowe prowadził wraz z żoną od 12 lat i funkcjonował dobrze na lokalnym rynku.

   Jego problemy zaczęły się, gdy stwierdzono, że masarnia nie spełnia warunków unijnych. Koszty modernizacji dostosowujących zakłady do wymogów unijnych są ogromne. Bogaci, którzy mają pieniądze, przeznaczają je na modernizację, dzięki temu mogą spełnić owe warunki. Tych biedniejszych kolejne zmiany przepisów doprowadzają do bankructwa.

   Uzyskanie niezbędnych kredytów graniczy prawie z cudem. A gdy owe kredyty któryś z nich dostanie, to w zamian bank żąda niespotykanych zabezpieczeń, dla którego zastawem nie jest nawet nieruchomość. Pogrążeni w bezradności, słabi nie wytrzymują tego obciążenia - bankrutują lub, jak w przypadku masarza z Biłgoraja, popełniają samobójstwo. Według prezesa Stowarzyszenia Rzeźników i Wędliniarzy, to już ósmy tego typu przypadek w kraju.

   Wobec tego proszę Pana Premiera o udzielenie mi odpowiedzi na pytania:

   1. Dlaczego wprowadza się coraz to więcej bzdurnych przepisów? Czy może komuś zależy na niszczeniu polskich przetwórców?

   2. Jaki los czeka ponad 1500 masarni, które nie będą spełniać wymogów unijnych?

   3. Jakie kroki w tej kwestii podejmie rząd, aby nie dopuścić do kolejnych tragedii?

   Z poważaniem
   Poseł Maria Zbyrowska

   Dębica, dnia 22 stycznia 2004 r.

 

Odpowiedź ministra rolnictwa i rozwoju wsi - z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -

na interpelację nr 6321

w sprawie społecznych skutków dostosowywania polskiego prawa do wymogów Unii Europejskiej

   W związku z interpelacją Pani Poseł Marii Zbyrowskiej skierowaną do Prezesa Rady Ministrów w sprawie społecznych skutków dostosowywania polskiego prawa do wymogów Unii Europejskiej (nr 6321) pozwalam sobie przekazać następującą informację.

   Dostosowywanie polskiego prawa do prawa wspólnotowego w celu osiągnięcia przez Polskę standardów wymaganych przez Unię Europejską w dziedzinie produktów pochodzenia zwierzęcego jest warunkiem wstępnym uczestnictwa Polski w rynku wewnętrznym Unii. Bez pełnej zgodności przepisów nie będzie możliwy między innymi swobodny przepływ zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego pomiędzy Polską a krajami członkowskimi Unii Europejskiej. Stan taki w sposób oczywisty negatywnie wpłynie na wymianę handlową pomiędzy Polską i tymi krajami. Komisja Europejska wielokrotnie zwracała uwagę, że dopiero pełna harmonizacja przepisów weterynaryjnych i ich przestrzeganie oraz skuteczny system kontroli umożliwią włączenie Polski w struktury rynku wewnętrznego Unii Europejskiej.

   Dnia 8 kwietnia 1994 r. Polska złożyła formalny wniosek o członkostwo w Unii Europejskiej. Jest to data, od której podjęliśmy prace nad harmonizacją polskiego prawa z prawem Unii Europejskiej.W Układzie Europejskim (Europe Agreement) ustanawiającym stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich krajami członkowskimi z dnia 16 grudnia 1991 r. (O.J. 1993, L 348, s. 2; Dz. U. 1994, Nr 11, poz. 38 z póżn. zm.) znalazły się odpowiednie przepisy nakazujące stopniowe zbliżanie prawa polskiego do wymogów prawa wspólnotowego. Najistotniejsze znaczenie z prawnego punktu widzenia mają artykuły 68 i 69 zawarte w rozdziale 3 części V Układu Europejskiego zatytułowanej ˝Zbliżanie przepisów prawnych˝. Artykuł 68 Układu stanowi, iż ˝Strony uznają, że istotnym warunkiem wstępnym integracji gospodarczej Polski ze Wspólnotą jest zbliżenie istniejącego i przyszłego ustawodawstwa Polski do ustawodawstwa istniejącego we Wspólnocie. Polska podejmie wszelkie starania w celu zapewnienia zgodności jej przyszłego ustawodawstwa z ustawodawstwem Wspólnoty˝. Obowiązek dostosowania prawa powinien być więc postrzegany jako instrument umożliwiający Polsce stanie się pełnoprawnym członkiem rynku wewnętrznego Unii Europejskiej. Natomiast art. 69 Układu wymienia dziedziny, w których powinno nastąpić zbliżenie przepisów prawnych, w tym m. in. ochronę zdrowia i życia ludzi oraz zwierząt.

   Polskie normy prawne w zakresie wymagań weterynaryjnych przy produkcji żywności pochodzenia zwierzęcego zostały zawarte w ustawie z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752 z późn.zm.) i przepisach wykonawczych wydawanych na jej podstawie. W miarę postępu prac dostosowawczych ustawa ˝weterynaryjna˝ była wielokrotnie nowelizowana. Szczególnie istotne elementy mające bezpośrednie odniesienie do producentów żywności wprowadziły: (a) ustawa z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich (Dz. U. Nr 129, poz. 1438) i (b) ustawa z dnia 14 lutego 2003 r. o zmianie ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 52, poz. 450).

   W ustawie z dnia 14 lutego 2003 r. wprowadzono zapisy dające możliwość okresowych odstępstw w stosowaniu niektórych organizacyjnych, technicznych i technologicznych warunków weterynaryjnych. Odstępstwa mogły uzyskać podmioty wykonujące działalność między innymi w zakresie uboju zwierząt oraz rozbioru i przetwórstwa mięsa. Podmioty te miały możliwość uzyskania zgody na przesunięcie do dnia 31 grudnia 2007 r. terminu dostosowania produkcji do wymagań określonych w ustawie ˝weterynaryjnej˝ i rozporządzeniach wydanych na jej podstawie.

   Wnioski w sprawie przesunięcia terminu wykonania określonych w harmonogramie warunków weterynaryjnych zainteresowane podmioty mogły składać do dnia 30 czerwca 2003 r.

   Zakłady produkujące żywność podlegały i wciąż podlegają procesowi dostosowywania do standardów wymaganych przez prawo unijne. Komisja Europejska wspólnie ze stroną polską ustaliły, iż wszystkie zakłady produkujące żywność pochodzenia zwierzęcego, w tym zakłady branży mięsnej, będą podzielone na 4 grupy według stopnia ich dostosowania do wymogów unijnych, jak również deklarowanych przez właścicieli zakładów terminów usunięcia braków i nieprawidłowości.

   Poszczególne grupy zostały zaliczone do następujących kategorii:

   A - zakłady dostosowane,

   B1 - zakłady, które zadeklarowały dostosowanie się do dnia akcesji,

   B2 - zakłady, które wystąpiły o okres przejściowy na dostosowanie się,

   C - zakłady, które zrezygnowały z dostosowania się do wymogów UE.

   Jeśli chodzi o podniesiony przez Panią Poseł problem masarni, które nie będą spełniać wymogów unijnych, czyli zakładów kategorii C, to przede wszystkim wymaga wyjaśnienia, że dotyczy to zakładów, które nie ubiegały się o okres przejściowy w 2002 r., to jest w czasie, gdy Polska przedstawiała Komisji Europejskiej listę przedsiębiorców, którzy chcieliby uzyskać okres przejściowy w celu dostosowania się do wymagań Unii Europejskiej.

   Organy Inspekcji Weterynaryjnej do tej pory nie unieruchomiły tych podmiotów, dając im możliwość dostosowania, zgodnie z wydanymi na podstawie art. 31b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752 z późn. zm.) decyzjami administracyjnymi nakazującymi usunięcie uchybień stwierdzonych w trakcie przeprowadzonych kontroli.

   Zbliżająca się integracja z Unią Europejską zrodziła wiele wyzwań dla przetwórstwa mięsnego. Jest to sektor uznawany w negocjacjach za szczególnie wrażliwy, w którym procesy dostosowawcze muszą być głębokie, są kosztowne i rodzą problemy o społecznym charakterze.

   Wdrażanie określonych prawem unijnym standardów wymagało wsparcia finansowego sektora mięsnego w celu poprawy warunków sanitarnych i weterynaryjnych produkcji mięsa i jego przetworów.

   W listopadzie 2000 r. uruchomiono opracowany przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi ˝Program wspierania restrukturyzacji i modernizacji przemysłu mięsnego w Polsce˝. Na jego podstawie Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa opracowała zasady udzielania kredytów (linia kredytowa BR/14) i realizuje zadania określone w Programie.

   Wsparcie ze środków publicznych jest realizowane przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa poprzez dopłaty do kredytów inwestycyjnych udzielanych przez banki współpracujące z Agencją.

   Wsparcie dla przemysłu mięsnego obejmuje pomoc w postaci kredytów preferencyjnych z dopłatami ze środków ARiMR w ramach programów branżowych dla zakładów zajmujących się ubojem, rozbiorem i przetwórstwem mięsa w przygotowaniu do funkcjonowania na rynku Unii Europejskiej i zwiększenie konkurencyjności ich produktów.

   Wsparcie ma na celu:

   - zwiększenie wykorzystania zdolności produkcyjnych zakładów mięsnych,

   - obniżenie kosztów produkcji zakładów mięsnych m.in. poprzez wprowadzenie nowych technologii i innowacji technicznych,

   - dostosowanie zakładów do wymagań sanitarno-weterynaryjnych i techniczno-budowlanych obowiązujących przy prowadzeniu tego typu produkcji,

   - poprawę zagospodarowania odpadów poubojowych i ubocznych artykułów uboju,

   - poprawę ochrony środowiska zgodnie ze standardami Unii Europejskiej.

   W związku z potrzebami wynikającymi z zadań sektora mięsnego wprowadzono do ww. Programu aneksy, na podstawie których ARiMR wprowadziła stosowne zmiany w zasadach kredytowania.

   W ramach linii kredytowej BR/14 w latach 2000 -2003 udzielono 638 kredytów na kwotę 899 392 tys. zł, a dopłaty do oprocentowania wyniosły 57 852 tys. zł. Środki te były wykorzystywane na restrukturyzację i modernizację przemysłu mięsnego w Polsce związaną z poprawą produkcji oraz infrastruktury w zakładach uboju, rozbioru, przetwórstwa mięsa, chłodniach składowych oraz zakładach przetwórstwa jaj.

   Proces dostosowawczy wspierany jest również ze środków przedakcesyjnych Unii Europejskiej (Phare, SAPARD), a po uzyskaniu przez Polskę akcesji za pomocą środków Funduszy Strukturalnych (sektorowe programy operacyjne). W ramach programu SAPARD udzielane jest wsparcie na restrukturyzację przetwórstwa i poprawę marketingu artykułów pochodzenia zwierzęcego, tj. przetwórstwa mleka, mięsa i ryb oraz owoców i warzyw. Pomoc udzielana jest m. in. na modernizację budynków produkcyjnych, na inwestycje zapewniające zagospodarowanie odpadów produkcyjnych produktów ubocznych oraz pozwalające na wdrożenie systemów bezpieczeństwa produkcji żywności (HACCP), na obniżenie szkodliwości emitowanych ścieków, gazów i pyłów, na wdrożenie standardów weterynaryjnych, sanitarnych i dobrostanu zwierząt zgodnie z wymogami UE.

   Program wspierania restrukturyzacji i modernizacji przemysłu mięsnego w Polsce ma na celu m.in. dostosowanie ubojni i przetwórni mięsa do wymagań sanitarno-weterynaryjnych i techniczno-budowlanych obowiązujących przy prowadzeniu tego typu produkcji. Kredyty w ramach programu są przeznaczane m.in. na przedsięwzięcia inwestycyjne w zakresie budowy lub rozbudowy obiektów związanych z produkcją w zakładach uboju, rozbioru i przetwórstwa mięsa zgodnie z wymogami sanitarno-weterynaryjnymi i technicznymi.

   Minister
   Wojciech Olejniczak

   Warszawa, dnia 20 lutego 2004 r.

 

źródło: Sejm RP, Interpelacje i zapytania poselskie

[hotelarze.pl]

Hotelarz online - pierwsze w internecie testy dla każdego hotelarza.

Copyright © 2000-2008 Hotelarze.pl | Dodaj do Ulubionych | Redakcja | e-mail: redakcja@hotelarze.pl