Obowiązek meldunkowy w hotelu

Hotele a obowiązek meldunkowy
wg stanu prawnego na dzień 28 grudnia 2013 roku

 

Adam JASIŃSKI

Do końca 2014 roku obowiązek meldunkowy będzie realizowany w trybie przepisów ustawy z dnia z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. Dz.U. z 2006r, Nr 139, poz. 993 z późn. zm.; ost. zm.: Dz.U. z 2012r., poz. 1407).
Z dniem 1 stycznia 2015 roku ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych utraci moc i zastąpi ją nowa ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz.U. z 2010r., Nr 167, poz. 1131, zm. Dz.U. z 2012r., poz. 1407), która w ogóle zniesie obowiązek meldunkowy, chyba, że w 2014 roku przepisy tej ustawy zostaną po raz kolejny znowelizowane.

Na chwilę obecną osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest obowiązana zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące najpóźniej w 30. dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca. Jeżeli zatem gość w hotelu zamierza spędzić ponad 3 miesiące, to jest obowiązany dokonać zameldowania na pobyt czasowy na ogólnych zasadach, a więc w urzędzie gminy właściwym dla miejsca aktualnego pobytu.

Na mocy art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2012r., poz. 1407), który uchylił art. 13 ustawy z 1974 roku o ewidencji ludności i dowodach osobistych, od dnia 31 grudnia 2012r zameldowania na pobyt stały lub czasowy w zakładzie hotelarskim nie dokonuje się już u kierownika tego zakładu lub upoważnionej przez niego osoby. Od końca roku 2012 hotele nie dokonują już obowiązków meldunkowych w rozumieniu ustawy o ewidencji ludności….

Powyższe uregulowania nie pozbawiają hotelarzy prawa do prowadzenia własnej „ewidencji gości”, jako stron umów cywilnoprawnych, jednak trzeba pamiętać, że zbiory takich danych osobowych muszą odbywać się w zgodzie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych. (Dz.U. z 2002r., Nr 101, poz. 926 j.t. z późn. zm.).

 

ARCHIWUM

Uzupełnienie. Zniesienie obowiązku meldunkowego i nowe dowody osobiste.

Adam JASIŃSKI

Z dniem 1 lipca 2011 r. wchodzi w życie ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz.U. z 2010r. Nr 167, poz. 1131). MSWiA będzie personalizować nowe dowody osobiste. Dowód osobisty będzie posiadał warstwę graficzną oraz warstwę elektroniczną. Dowód osobisty będzie potwierdzał prawdziwość danych zawartych w warstwie graficznej, w tym przez zapewnienie dostępu do tych danych zamieszczonych w warstwie elektronicznej. Dostęp do danych zawartych w warstwie elektronicznej będzie możliwy dla uprawnionych organów.

Warstwa graficzna dowodu osobistego zawierać będzie:

1. dane dotyczące osoby:
   a) nazwisko,
   b) imię (imiona),
   c) nazwisko rodowe,
   d) imiona rodziców,
   e) datę i miejsce urodzenia,
   f) płeć,
   g) wizerunek twarzy,
   h) numer PESEL,
   i) obywatelstwo;

2. dane dotyczące dowodu osobistego:
   a) serię i numer dowodu osobistego,
   b) datę wydania,
   c) datę ważności,
   d) oznaczenie organu wydającego dowód osobisty.

Natomiast warstwa elektroniczna dowodu osobistego zawierać będzie:

1. dane zamieszczone w warstwie graficznej dowodu osobistego zapisane w formie elektronicznej wraz z danymi je uwierzytelniającymi;

2. dane służące do składania informacji uwierzytelniającej weryfikowane za pomocą certyfikatu dowodu osobistego, dane służące do składania podpisu osobistego weryfikowane za pomocą certyfikatu podpisu osobistego oraz dane służące do dokonania ograniczonej identyfikacji weryfikowane za pomocą certyfikatu ograniczonej identyfikacji;

3. przestrzeń umożliwiającą zamieszczenie certyfikatu kwalifikowanego wraz z danymi służącymi do składania bezpiecznego podpisu elektronicznego na podstawie ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym;

4. przestrzeń na zamieszczenie danych służących do wykorzystania dowodu osobistego jako karty ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.).

Warstwa elektroniczna dowodu osobistego będzie niemożliwa do skopiowania.

Nowe wzory dowodów nie będą zawierać adresu miejsca zamieszkania. Dowód będzie mógł być wykorzystywany do składania certyfikowanego podpisu elektronicznego.

Wniosek o wydanie dowodu osobistego będzie zawierał zamiast adresu miejsca zamieszkania adres do korespondencji / opcjonalnie adres poczty elektronicznej lub numer telefonu.

Dowody osobiste wydane przed dniem 1 lipca 2011 r. zachowają ważność do upływu terminów w nich określonych. Adres miejsca zameldowania zamieszczony w dowodzie osobistym wydanym na podstawie przepisów starej ustawy - z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych, od dnia 1 lipca 2011 r formalnie nie będzie już potwierdzał adresu miejsca zameldowania.

Od dnia 1 stycznia 2014 roku nastąpi zniesienie obowiązku meldunkowego.

Ustawa z 24 września 2010r o ewidencji ludności (Dz.U. Nr 217, poz. 1427 z późn. zm.), która zgodnie z nowelizacją z 15.12.2011 r. Dz.U. z 2011 nr 288 wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2013 r.(było 1 sierpnia 2011r) utrzymuje obowiązek meldunkowy jedynie do dnia 1 stycznia 2014r. Z dniem 1 stycznia 2014r ustawa ta znosi obowiązek meldunkowy. Należy się spodziewać, że w związku z tym do tego momentu, to jest do 1 stycznia 2014r zmianie dostosowawczej ulegnie wiele przepisów.

Należy zwrócić uwagę, że zameldowanie się osoby pod konkretnym adresem ma jedynie walor administracyjno - deklaratoryjny (potwierdzający fakt, że osoba tam przebywa). Nie powinno to mieć większego znaczenia, bowiem inne dokumenty, w tym prawo jazdy, nadal będą zawierały adres zamieszkania. Od 1 stycznia 2014r hotel nie będzie prowadził ewidencji meldunkowej.

[14.03.2011]

* * *

Obowiązek meldunkowy w hotelu wg stanu prawnego na dzień 20 lutego 2010 r. ¹⁾

Adam JASIŃSKI

Problematyka meldunkowa uregulowana została w ustawie z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (j.t .Dz.U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993, ost. zm. Dz. U. z 2009 r., Nr 39, poz. 306).
Zgodnie z art. 10 ust. 2 tej ustawy osoba, która przybywa do zakładu hotelarskiego albo do zakładu udzielającego pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub opieką społeczną, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy przed upływem 24 godzin od chwili przybycia.

Art. 13 ustawy stanowi, że zameldowanie na pobyt stały lub czasowy w zakładzie hotelarskim, w zakładzie udzielającym pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub opieką społeczną dokonuje się u kierownika zakładu lub upoważnionej przez niego osoby.

Z treści art. 9 ustawy wynika, że gość przy dopełnianiu obowiązku meldunkowego jest obowiązany przedstawić w recepcji swój dowód osobisty, a w uzasadnionych przypadkach - inny dokument pozwalający na ustalenie tożsamości.

Art. 18 ustawy ma podobną konstrukcję do art. 10 i stanowi, że osoba, która przybywa do domu wczasowego lub wypoczynkowego, pensjonatu, hotelu, motelu, domu wycieczkowego, pokoju gościnnego, schroniska, campingu lub na strzeżone pole biwakowe albo do innego podobnego zakładu, jest obowiązana zameldować się na pobyt czasowy przed upływem 24 godzin od chwili przybycia. Także i w tych miejscach zameldowania dokonuje się u kierownika zakładu lub upoważnionej przez niego osoby. W praktyce poprzez upoważnioną przez kierownika osobę należy najczęściej rozumieć pracowników recepcji hotelowej.

Jeżeli chodzi o uczestników wycieczek organizowanych przez instytucje państwowe lub społeczne, związki zawodowe albo inne organizacje społeczne, to ustawa w art. 20 stanowi, że dokonują oni zameldowania się na pobyt czasowy za pośrednictwem kierownika wycieczki, który jest obowiązany z chwilą przybycia do zakładu hotelarskiego zgłosić pobyt wycieczki kierownikowi zakładu lub pracownikowi upoważnionemu do przyjmowania zgłoszeń, przedstawiając listę uczestników oraz dowód upoważniający go do kierowania wycieczką. Ustawa nie precyzuje co należy rozumieć poprzez listę uczestników; niewątpliwie muszą na niej być imiona i nazwiska gości. W praktyce postulować wypada aby znalazły się tam wszystkie dane wymienione w art. 44b ust. 1. Ten sposób zameldowania dotyczy także wszelkich wycieczek zagranicznych, z tym, że kierownik takiej wycieczki jest obowiązany przedstawić ponadto dokumenty uprawniające cudzoziemców do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 25 ustawy). Zasada ta dotyczy także zagranicznych gości przybywających indywidualnie (§ 20 rozporządzenia). Tu trzeba nadmienić, że postanowienia art. 25 ustawy w tym zakresie (wymogu przedłożenia dokumentów uprawniających cudzoziemców do pobytu na terytorium RP) obecnie nie dotyczą obywateli Unii Europejskiej, bowiem zgodnie z traktatem wszyscy obywatele UE maja prawo do przemieszczania się bez konieczności posiadania wiz i zezwoleń, osiedlania się, podejmowania działalności gospodarczej i pracy w dowolnym kraju Wspólnoty. Obywatele jednego państwa UE podejmujący pracę lub inną działalność ekonomiczną w innym państwie UE muszą być traktowani przez to państwo w taki sam sposób, w jaki to państwo traktuje swoich obywateli, bez jakiejkolwiek dyskryminacji.

Ustawa w art. 44b ust. 1 stanowi, że zbiór danych osób przebywających w obiektach hotelarskich²⁾ należy prowadzić w formie tradycyjnej książki zameldowań lub w systemie informatycznym.

W zbiorze tym powinny znajdować się następujące dane osobowe:

1. nazwisko i imię;

2. imiona rodziców;

3. datę i miejsce urodzenia;

4. adres miejsca pobytu stałego;

5. datę przybycia i zamierzony czas trwania pobytu;

6. oznaczenie dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, a w tym numer i serię, datę jego wydania, datę ważności oraz oznaczenie organu, który go wydał.

Z przepisu tego wynika zatem, że hotel jest obowiązany powyższe dane gościa posiadać. W praktyce mogą tu pojawić się pewne problemy, szczególnie wówczas, gdy do obsługi gości w recepcji wyznaczono niewystarczającą ilość pracowników i dopełnienie powyższych formalności znacznie wydłuża czas oczekiwania gości. Wydaje się, że nie ma przeszkód ku temu, by gość osobiście wypełniał kartę wpisując wszystkie powyższe dane, zaś obsługa weryfikowała z dowodem jedynie te najważniejsze, co znacznie skróci czas oczekiwania.

Szczegółowy tryb czynności meldunkowych określono w akcie wykonawczym do ustawy, którym jest rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 grudnia 2002 r. w sprawie zgłaszania i przyjmowania danych niezbędnych do zameldowania i wymeldowania oraz prowadzenia ewidencji ludności i ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych (Dz.U.z 2002 r., Nr 236, poz. 1999, sprost. Dz. U. z 2003 r., Nr 38, poz. 333).

Warto wspomnieć, że w przypadku, gdy pobyt gościa w hotelu lub podobnym zakładzie³⁾ będzie przekraczał 2 miesiące, to zgodnie z § 7 rozporządzenia hotel (kierownik) ma obowiązek dopełnić dodatkowych formalności w organie gminy, zgłaszając dane, o których mowa w art. 44b ust. 2 ustawy.

Wymeldowania z hotelu dokonuje się co do zasady ustnie.

Zatrzymanie cudzego dowodu osobistego

Art. 55 ust. 1 ustawy stanowi, że ten kto zatrzymuje cudzy dowód osobisty popełnia wykroczenie i podlega karze ograniczenia wolności do 1 miesiąca albo karze grzywny do 5000 zł.

Temu zakazowi warto poświęcić kilka słów. Pierwotnie przepis ten miał inne brzmienie i dotyczył tylko zatrzymania dokumentu stwierdzającego tożsamość przy przyjmowaniu do pracy lub jako zabezpieczenie wykonania świadczenia. Niewątpliwie nie jest zatrzymaniem cudzego dowodu osobistego krótkotrwałe jego „przejęcie”, zmierzające do wykonania obowiązku prawnego – np. dopełnienia formalności meldunkowych. Żaden przepis prawny nie definiuje pojęcia „zatrzymania” dowodu osobistego, to jednak za takie uznać należy przetrzymywanie tego dokumentu w procesie hotelowego zameldowania ponad czasookres konieczny do dokonania meldunku i wbrew woli osoby na którą dowód został wystawiony.

Gość może dobrowolnie pozostawić dowód osobisty w recepcji w celu dokonania formalności meldunkowych, a sam udać się np. do pokoju lub do wc, lecz po dokonaniu formalności obsługa na jego żądanie ma obowiązek dokument ten niezwłocznie mu zwrócić. Nie ma również wykroczenia w sytuacji, gdy gość pozostawił dobrowolnie dokument w recepcji w celach meldunkowych i pomimo upływu czasu nie zgłasza się po jego odbiór (nie ma tu mowy o zatrzymaniu, jest natomiast przechowywanie pozostawionego dokumentu).

Wykroczenie będzie miało miejsce np. wówczas, gdy obsługa hotelu zatrzyma dowód w celu zabezpieczenia roszczeń (np. do momentu opłacenia rachunku), bowiem tego czynić nie wolno⁴⁾. Określenie „zatrzymuje” oznacza zatem w tym przypadku taki stan, w którym przetrzymywanie dowodu odbywa się poza czas konieczny do dokonania meldunku i z woli obsługi.

Niedopełnienie obowiązku meldunkowego

Zgodnie z art. 147. § 1 Kodeksu wykroczeń, kto nie dopełni ciążącego na nim obowiązku meldunkowego, podlega karze ograniczenia wolności (do 3 miesięcy), grzywny (do 5000zł) albo karze nagany. Z kolei § 2 tego artykułu stanowi, że kto, będąc do tego obowiązany, nie zawiadamia właściwego organu o niedopełnieniu przez inną osobę ciążącego na niej obowiązku meldunkowego, podlega karze grzywny (do 5000zł) albo karze nagany.

Z uwagi na fakt, iż art. 9 ustawy zobowiązuje gościa do przedstawienia w recepcji swojego dowodu osobistego, nieprzedstawienie tego dokumentu powinno skutkować odmową zameldowania a tym samym i wynajęcia pokoju. Jeżeli natomiast gość już pokojem dysponuje i odmawia przedłożenia w recepcji swojego dokumentu, to po upływie 24 godzin od chwili przybycia do hotelu staje się sprawcą wykroczenia z art. 147 k. w. Skoro bowiem przedłożenie dowodu osobistego jest jednym z elementów koniecznych do skutecznego zameldowania się, to odmowa przedłożenia dowodu skutkuje niedopełnieniem obowiązku meldunkowego, chociażby gość osobiście wypełnił kartę podając w niej swoje dane.

_______
1) Aktualnie w parlamencie prowadzone są prace nad nową ustawą w tym zakresie, która najprawdopodobniej wejdzie w życie jeszcze w 2010 roku i wprowadzi w kwestii meldunków rewolucyjne zmiany.

2) chodzi o obiekty o których mowa w art. 13, art. 18 ust. 1 i art. 20 ustawy

3) dotyczy to w szczególności zakładu hotelarskiego, zakładu udzielającego pomieszczenia w związku z pracą, nauką, leczeniem się lub opieką społeczną, domu wczasowego lub wypoczynkowego, pensjonatu, motelu, domu wycieczkowego, pokoju gościnnego, schroniska, campingu, strzeżonego pola biwakowego albo innego zakładu o podobnym profilu

4) W tego typu przypadkach można natomiast skorzystać z możliwości jakie daje art. 850 kodeksu cywilnego: „ Dla zabezpieczenia należności za mieszkanie, utrzymanie i usługi dostarczone osobie korzystającej z usług hotelu lub podobnego zakładu, jak również dla zabezpieczenia roszczenia o zwrot wydatków dla tej osoby poniesionych przysługuje utrzymującemu zarobkowo hotel lub podobny zakład ustawowe prawo zastawu na rzeczach wniesionych. Prawo to podlega przepisom o ustawowym prawie zastawu wynajmującego”.

 
*  *  *
Autor jest prawnikiem, aktualnie zatrudnionym na etacie radcy w Komendzie Głównej Policji

[20.02.2010]

[hotelarze.pl - 01.01.2014]

Copyright © 2000-2008 Hotelarze.pl | Dodaj do Ulubionych | Redakcja | e-mail: redakcja@hotelarze.pl