hotelarze.pl   hotel.pl
  Turystyka   Hotelarstwo    Gastronomia Dzisiaj:  English  
HOTELARSTWO
Hotel
Marketing i sprzedaż
 
GASTRONOMIA
Gastronomia
Kelnerstwo
Kuchnia
Urządzenia gastronomiczne
 
TURYSTYKA
Turystyka
 
KSIĘGARNIA
Zapraszamy do księgarni
 
Pomoce naukowe-hotelarstwo
Hotelarz online - testy dla hotelarzy
Zadania praktyczne dla hotelarzy
Zadania i testy egzaminacyjne
DLA NAUCZYCIELI
Praktyki, Staże

Pomoce naukowe-gastronomia
Hotelarz online -testy z gastronomii
 
Pomoce naukowe-turystyka
Hotelarz online - testy z turystyki
Zadania praktyczne
Zadania i testy egzaminacyjne  
PRZEPISY PRAWNE
dot. obiektów hotelarskich
dot. ochrony przeciwpożarowej
prawo żywnościowe
 
KONFERENCJE, KONKURSY
Konferencje, szkolenia ...
Relacje z konkursów
 
TARGI
Targi turystyczne
Relacje z targów
 
ORGANIZACJE BRANŻOWE
Organizacje turystyczne
Organizacje kucharzy
 
EKSPERCI
Hotelarstwo
Gastronomia
ARCHIWUM WIADOMOŚCI
2011
2010
2009
2008
2007
2006
2005
2004
 

Jeśli pragniesz otrzymywać informacje o nowościach na stronie - podaj swój

 adres e-mail



Zapisz się
Wypisz się


Jeden z zaledwie czterech 7-gwiazdkowych hoteli na świecie The Beijing 7-star Morgan Plaza został oddany gościom tuż przed otwarciem Olimpiady w Pekinie. Goście zatrzymujący się w tym 48-piętrowym hotelu mają do dyspozycji teren o powierzchni prawie 10 ha, gdzie mogą znaleźć centra handlowe, modne apartamenty, najlepszą na świecie restaurację japońską, a nawet świątynię.

Liniowiec marzeń Queen Victoria - powstała w 2007 r., ale zanim to się stało, zbierano opinie osób podróżujących Queen Elizabeth i Queen Mary. To dwie siostry Viktorii - wszystkie należą do eleganckiej linii Cunard. Na statku o długości 294 metrów, szerokości 32 metrów i wysokości 55 metrów, znajduje się m.in.: okazałe lobby z dziełami sztuki, 8 restauracji i barów, kluby nocne, sale klubowe, teatr, kino, kasyno. Jest też SPA, fitness center, baseny i jacuzzi. Wszystko w pięknych, stylowych wnętrzach, które mają zapewnić jak najwyższą jakość wypoczynku. Na wycieczkowcu są atrakcje niespotykane na innych liniowcach, m.in. prywatne loże w trzypiętrowym Royal Court Theatre, pierwsze na świecie pływające muzeum, dwupiętrowa biblioteka z drewnianą boazerią, sześcioma tysiącami wolumenów z całego świata oraz pięknymi spiralnymi schodami, konserwatorium w stylu kolonialnym z fontanną tonącą w zieleni i ruchomym szklanym dachem, trasa do joggingu czy sekretna wiktoriańska alkowa. Na pokład liniowiec zabiera 2 tys. pasażerów. Oddaje im do dyspozycji ponad 1000 kabin. O ich komfort dba załoga licząca 900 osób. Najtańszy bilet na rejs kosztuje niecałe 1000 euro, najdroższy, np. dookoła świata, kosztuje ok. 8 tys. euro.

Podstawowym wskaźnikiem w hotelarstwie są zrealizowane, dzienne obroty każdego wybudowanego pokoju. RevPar jest otrzymywany z iloczynu współczynnika wynajmu pokoi (frekwencja = liczba sprzedanych pokojonocy / liczba pokoi x 100 %) i średniej ceny za pokój (ADR).
uwaga: RevPAR nie bierze pod uwagę dochodów z innych usług hotelu, takich jak restauracje, spa, przystanie, kasyna itp. Przykład:

- średnia frekwencja : 50,76%
- średnia cena w złotych za dobę
  hotelową: 237,83 zł,
- wskaźnik REVPAR wynosi: 120,73zł
 

Punkt rentowności działalności hotelarskiej (Lmin) - jest to minimalna liczba miejsc noclegowych lub pokoi jaką należy sprzedać, aby zapewnić pokrycie kosztów
Lmin = Ks/(c-kz)
Ks-całkowite koszty stałe; c-cena pokoju lub miejsca noclegowego; kz -jednostkowe koszty zmienne przypadające na jedno miejsce noclegowe lub pokój

Hotspot - to otwarty i dostępny publicznie punkt dostępu, umożliwiający dostęp do Internetu za pomocą sieci bezprzewodowej (WiFi). Hotspoty najczęściej instalowane są hotelach, restauracjach, centrach handlowych, na lotniskach, dworcach, szpitalach i uczelniach. Dzięki nim posiadacze przenośnych komputerów wyposażonych w kartę sieciową standardu 802.11 mogą podłączyć się do Internetu. Czasami usługa taka jest bezpłatna.

Marketing - najważniejszy cel:  dotarcie z właściwym komunikatem do właściwych osób za najniższą cenę.

M-Marketing (mobile marketing) - są to wszystkie formy realizacji strategii komunikacyjnych, wynikających z planu marketingowego, przy pomocy telefonu komórkowego i z wykorzystaniem jego możliwości. Do narzędzi M-Marketingu należą SMS-y, MMS-y i EMS-y - wiadomość głosowa, przetworzona elektronicznie. Usługi te zrobiły błyskotliwą karierę i są obecnie najchętniej wykorzystywane, głównie ze względu na swą prostotę i niskie koszty. M-Marketing można zastosować w serwisach informacyjnych, w konkursach konsumenckich czy w głosowaniu w konkursach.

Event - wydarzenie,  spotkanie (towarzyskie, mecz), zawody.
Event - rozumiemy jako każdą formę wydarzenia typu handlowego albo promocyjnego  o charakterze bardziej masowym, jak np. koncert.
Najważniejsze elementy dobrego eventu to: oryginalność, odwaga pomysłu i spójność projektu z komunikacją marki.

non-event - fiasko

HOTELARSTWO

Rozwój hotelarstwa w XVIII i XIX w.

Zenon BŁĄDEK

Zajazd w Małaszewie

LEGENDA:
1. SIEŃ,
2. IZBA KARCZEMNA,
3. SKŁADZIK,
4. POKÓJ GOŚCINNY,
5. MIESZKANIE KARCZMARZA,
6. MIESZKANIE KARCZMARZA,
7. CHLEW,
8. STAJNIA WOZOWNIA,
9. OBORA

 

(rys. 2)

Koniec wieku XVII i cały wiek XVIII to okres budowy zajazdów coraz bardziej okazałych, stwarzających coraz to lepsze warunki bytowania, żywienia, a nawet zapewniających rozrywki. Z tego okresu pochodzą niektóre warszawskie zajazdy: „Pod Gąsiorkiem” przy ul. Długiej, zajazdy przy ul. Bielańskiej, zajazd przy ul. Trębackiej zwany „Rydzyn”, zajazd przy Krakowskim Przedmieściu – „Dziekanka”, zajazd przy ul. Daniłłowiczowskiej oraz inne na Pradze. Z innych rejonów Polski należy wymienić zajazdy zlokalizowane w Łańcucie, Raszynie, Sławkowie, Siedlcach, Małaszewie (rys. nr 2) Sokołowie Podlaskim, Pułtusku, Wyszkowie, Kutnie, Grodzisku (rys. nr 3) i inne.
Niektóre z nich ze względu na bardziej złożony program użytkowy oraz charakter zabudowy zaczęły z francuska przyjmować nazwę hotel. Były to przeważnie duże budynki murowane, mogące pomieścić znaczną liczbę gości. W części parterowej urządzano restaurację lub szynk, na piętrze lokowano gości. Ten typ pośredni między zajazdem a hotelem charakteryzował się brakiem stanu oraz większą liczbą pomocniczych budynków magazynowych. Pozostał jednak charakterystyczny motyw z wcześniejszego okresu – wysoka brama przejazdowa. Z czasem wyraźne rozdzielenie zaplecza lub znaczna szczupłość stajni i wozowni stały się cechami odróżniającymi hotel od zajazdu.

Zajazd Pod Kogutem

rys.3   Zajazd „Pod Kogutem”, Grodzisk


Pierwszy hotel o nazwie „Marywil” pobudowano w Warszawie (1691 – 1695) na terenach obecnie zajmowanych przez Teatr Wielki. (Rys. nr 4 i 5) Coraz częściej zajazdy, a później hotele, były projektowane przez znanych i słanych architektów jak: F. Schroeger, S.B. Zug, G. Schuster, K. Schulz, D. Merlini, J. Kubicki, Tylman z Gameren.
Hotel „Marywil” wzniesiono za pieniądze królowej Marysieńki Sobieskiej (stąd nazwa Marywil – Marieville – miasto Marii), wg projektu holenderskiego architekta Tylmana z Gameren. Stanowił on kompleks budynków składający się z czterech skrzydeł połączonych galerią, w którą wkomponowana była kaplica. W przyziemiu znajdowały się sklepy oraz lokale gastronomiczne, a na piętrach pokoje mieszkalne i apartamenty przeznaczone dla gości.

Hotel Marywil

rys.4  Hotel „Marywil” Warszawa widok bocznej elewacji

Hotel Marywil

rys.5 Hotel „Marywil” Warszawa (widok z lotu ptaka) - wg rys. Saskiego Bauamtu

W latach 1785 – 1787 został zbudowany wg projektu S.B. Zuga hotel „Pod Orłem Białym” przy ul. Tłumackiej w Warszawie. Był to trzykondygnacyjny obiekt, w którym na parterze rozmieszczono restaurację wraz z zapleczem i innymi przyległościami, na pierwszym piętrze – sale rozrywkowe, a dopiero na drugim znajdowała się część mieszkalna, w tym wielopokojowe apartamenty. Był to wówczas najlepszy i najbardziej nowoczesny hotel w stolicy, posiadał wygodne urządzenia (m.in. urządzenia sanitarne na poszczególnych kondygnacjach), czystą wodę oraz dobrą obsługę. W miarę rozbudowywania w stolicy obiektów żywieniowo-noclegowych jakość usług znacznie się poprawiła, a nawet zaczęły pojawiać się pierwsze znaki reklamy i konkurencji, czego dowodem może być następującej treści ogłoszenie poczty polskiej: „... wszyscy podróżni upewnieni być mogą o wszelkich w tym dworku (zajeździe) uczciwego przyjęcia ich wygodach, tak w porządnym pomieszczeniu onych w pokojach meblowych, gdzie łóżko, pościel itd. gotowe zostaną, jako też traktiernię, trunki wszelkiego gatunku za pomierną cenę do usług swych mieć będą”.
W czasach Królestwa Polskiego (1815 – 1830) wystąpił największy rozkwit polskiego budownictwa stacji, urzędów pocztowych, zajazdów i innych obiektów użyteczności publicznej. Do projektowania tych obiektów angażowano wybitnych architektów, oraz podjęto nawet w tym okresie próbę typizowania zajazdów, austerii i stacji pocztowych (rys. nr 6).

„Austeria” (zajazd)

LEGENDA:
1. WJAZD,
2. SKLEPY,
3. SALE SZYNKOWE,
4. ZESPÓŁ MIESZKANIOWY,
5. POKOJE GOŚCINNE (NA PIĘTRZE),
6. TABOR, KONIE

 

(rys. 6)

W 1824 r. Dyrekcja Generalna Korpusu Inżynierów Dróg i Mostów Królestwa Polskiego wydała zbiór wzorów na dom zajezdny przy drogach bitych. Te przepisy i projekty (do których angażowano wybitnych architektów) należy uznać za pierwszy nowoczesny akt prawny w zakresie budownictwa hotelowego. Już wówczas więc próbowano typizować niektóre obiekty użyteczności publicznej, w tym również zajazdy i gościńce (rys. nr 7 i 8).

dom zajezdny

Wzór na dom zajezdny przy drogach bitych



LEGENDA:
1. KARCZMA,
2. POKOJE GOŚCINNE,
3. STAJNIA,
4. USTĘP,
5. PODWÓRZE,
6. STUDNIA



rys. 7)

 

dom zajezdny

Wzór na dom zajezdny przy drogach bitych – wg Dyrekcji Generalnej Korpusu Inżynierów Dróg i Mostów Królestwa Polskiego 1824 r.

LEGENDA:
1. IZBA SZYNKOWA,
2. POKOJE GOŚCINNE,
3. KUCHNIA,
4. DLA GOSPODARZA,
5. BILARD LUB POKÓJ GOŚCINNY,
6. KARCIARNIA,
7. USTĘP,
8. STAJNIA,
9. STUDNIA

(rys. 8 )

Jeszcze w I połowie XX wieku istniało kilkadziesiąt zabytkowych karczm i zajazdów, które należą do historii krajowego hotelarstwa.
Oto niektóre przykłady:

  • Antolka k. Miechowa – dawny zajazd, zbudowany w I połowie XIX w.;

  • Baligród k. Ustrzyk – dawny zajazd, murowany z kamienia i cegły;

  • Czacz k. Kościana – dawny zajazd, zbudowany w 1800 r.;

  • Czeszewo k. Wrześni – dawna karczma, zbudowana w XVIII w.;

  • Gostyń – dawny zajazd klasztorny, tzw. „Nadolnik”, zbudowany w II połowie XVIII w.;

  • Konopnica k. Lublina – dawny zajazd, powstał w początkach XIX w.;

  • Kozy k. Bielska – dawny zajazd, budynek postawiono w 1828 r.;

  • Kórnik k. Poznania – dawna stacja pocztowa, zbud. w początkach XVIII w.;

  • Krzywosądz k. Aleksandrowa Kujawskiego – dawny zajazd dworski, powstał w połowie XIX w.;

  • Myślenice – dom zajezdny zwany „Greckim”, zbudowany pod koniec XVIII w.;

  • Niedrzewica k. Bychawy – dawny zajazd, zbudowany w początkach XIX w.;

  • Nowy Targ – dawny zajazd przy ul. Waksmundzkiej, wzniesiony w początkach XIX w.;

  • Siennica Różana k. Krasnystawu – dawny zajazd, zbudowany w początkach XIX w.;

  • Stara Miłosna k. Warszawy – dawny zajazd, typowy przykład podwarszawskiego zajazdu z początku XVIII w.;

  • Tarnów – dawny zajazd, zbudowany na przełomie XVIII i XIX w.;

  • Węgrów – dawny zajazd w rynku, wzniesiony w przełomie XIX w.;

  • Wieprz k. Żywca – dawny zajazd, powstał w początkach XIX w.;

  • Włościejewski k. Śremu – dawny zajazd, zbudowany w początkach XIX w.;

  • Wygoda – dom zajezdny „Wygoda”, typowy przykład podwarszawskiego zajazdu z pierwszej połowy XIX w.;

  • Zawoja k. Suchej – dawna karczma, zbudowana w 1836 r.

Warto zwrócić uwagę na swoisty paradoks: utrzymywany przez wieki konserwatyzm bazy noclegowej przy jednoczesnej zmienności i udoskonalaniu środków lokomocji oraz sposobów podróżowania.
Obok dużych hoteli wyposażonych w najnowsze elementy techniki – istnieją, a nawet zyskują coraz to większą popularność niezliczone zajazdy, pensjonaty i małe hoteliki. Ten nastrój kameralności, zacisza, tak bardzo poszukiwany (a rzadko w „maszynach do mieszkania” osiągany), w tym małych formach, nie kiedy dość prymitywnych, powstaje w sposób naturalny. W dobie cywilizacji technicznej współczesny turysta z coraz to większym sentymentem odnosi się do dawnych form obiektów hotelarskich, które zaczęły wyraźnie zanikać w XIX wieku. Te nieliczne zajazdy, karczmy, gospody, które przetrwały do dnia dzisiejszego, powinny być przedmiotem szczególnej troski nie tylko ze względu na rosnące zainteresowanie współczesnego turysty takimi obiektami, ale także w obliczu faktu, że stanowią materialne świadectwo okresu, w którym kształtowany się zorganizowane formy obsługi w naszym kraju.

CIĄG DALSZY W PUBLIKACJI

 

 

[hotelarze.pl - 04.12.2004]

Hotelarz online - pierwsze w internecie testy dla każdego hotelarza.

Copyright © 2000-2008 Hotelarze.pl | Dodaj do Ulubionych | Redakcja | e-mail: redakcja@hotelarze.pl